Om 8 uur deze morgen hadden we al een mail gehad van onze host van vanavond , hij kijkt naar ons uit en het komt goed uit dat we komen want hij werd 60 vandaag! We krijgen we ons ontbijt van Liz en de spraakwaterval begint gelijk weer. Ze is wel heel gezellig, en vind het werkelijk leuk om al deze mensen over de vloer te hebben.

Kwart voor 9 rijden we weg. Omdat Lies het niet erg op heuvels heeft nemen we een omweg naar Durham. Het ligt echt niet ver van New Castle maar we moeten er even "in" komen. We dachten dat we weer helemaal naar het centrum moesten maar dat bleek niet zo te zijn, Google Maps heeft voor ons een mooie route gezocht.. maar zette ons wel al heel gauw op de snelweg! Nadat ik een paar getwijfeld had .. is er nou echt geen andere weg?? maar nee, Google laat echt zien dat we daarop moeten... dus .. GAAN! gelukkig is er wel een stukje asfalt naast de rijbaan , maar de auto's vliegen toch met hoge snelheid langs je heen. We gaan de brug over van de Tyne en aan de andere kant mogen we al gauw van de grote weg af en komen we op een prachtig fietspad terecht langs een kanaal.. we zijn gelukkig. het weer is ook geweldig.

Het is duidelijk zondag, veel fietsers en joggers maken ook gebruik van deze route, een onderdeel van de C2C-route, één van Engelands langste fietspaden. Wordt zelfs nog een traject over een oude spoorweg. Mooi, mooi, mooi? bij elke kruizing van een straat, staan barrieres... en de tandem kan daar niet door zonder dat wij eraf zijn.. gaat eerst steil naar beneden, sluis, weg over, sluis, en weer omhoog... aan het eind van de dag denken we dat we zeker 35 keer op en af geweest zijn. ... Ineens halen we een oude man in, aan het joggen! wij zeggen hem gedag en hij roept dat ie ineens 60 jaar terug in zijn herinnering gaat. Ik wil stoppen voor zijn verhaal, maar Lies niet... we gaan verder.. Even later zitten wij op een bankje aan de koffie en daar komt ie aan sjokken!!! ik maak een plaatsje op de bank voor hem en hij gaat na een kleine aarzeling in op onze uitnodiging. en ja! hij had ook een tandem gehad, maar had hem na een paar keer gebruik weer verkocht en een motorbike voor gekocht. Hij was 82 en Mine-engineer geweest. zijn vrouw bracht ie elke zondag naar de kerk en dan ging hij joggen, "bananenjoggen" zoals ie het zelf uitdrukte, hij zat duidelijk op zijn praat{bank} Wel gezellig.

We genieten enorm van de vergezichten en de route is echt prachtig. Op een gegeven ogenblik komen we langs een grote boerderij en daar merkt Lies op dat het er allemaal zo keurig uitzag. Was ook zo, het leek een boerderij winkel/restaurant te zijn. Lunchtijd! Wij waren niet de enigen en ook andere fietsers waren ruim aanwezig, Onze fiets bleek behoorlijke aftrek te hebben, er werd vaak omheen gelopen en bekeken. We hebben er heerlijk gegeten.. maar Lies besteld thee, ik bestel koffie. 2 kopjes, twee potjes... lekker... toen ik een tweede kopje koffie wilde inschenken bleek dat ALLEBEI de potjes voor Lies waren! Eentje met thee, en de andere met heet water! Om de thee te verdunnen!! IK voelde me zwaar gediscrimineert... en roep een serveerster. Die vertel ik wat er aan de hand is .. ze wist duidelijk niet wat ik bedoelde.. heb toen maar gauw een tweede kopje koffie besteld.

We komen in Durham, gaan op zoek naar een paar flessen wijn en kopen als een kado een grote fles bier. Vragen eens hier en daar naar het mooie centrum maar komen niet verder, nadat we wat rondjes hebben gereden , gaan we op zoek naar het adres van onze host. Nadat we via een sluip door route bij dat huis kwamen, zei de buurman: dat ie al dacht dat we voor zijn oude buurman kwamen maar dat ie ergens anders woonde..hij heeft hem gebeld en halverwege kwam ie ons ophalen.

Bij hem thuis werden we uitgenodigd voor de barbecue, konden we genieten van zijn kleindochters eventueel de sauna of de hottub {niet gedaan} maar genoten van zijn verhalen.. was een man die bij BP werkte en over de hele wereld zijn werkterrein vond, vooral op nieuwe schepen. Maar de volgende dag zou ik met 5 vrienden naar de MontVentoux rijden om daar een Britse wielrijder te gedenken. Maar dat wij het lied niet kende van "Schatje, mag ik je foto?' wat altijd bij bocht 7 gezongen werd, en daarbij gedanst.. was een enorme teleurstelling voor hem... Werd ook prompt voor ons opgezocht op YouTube...Het werd laat die avond.. met veel drank, Lies ging ook nog aan een Mint likeurtje.. Was een leuk adres..