Van Hoek van Holland via IJmuiden naar huis. 74 km.

Zo rond half 7 een zacht muziekje.. gevolgd door een mededeling, uitgesproken door een zachte, maar duidelijke stem.. zo worden we wakker gemaakt op de ferry, Lies had niet zo best geslapen .. ik prima! Tot half 8 kunnen we ontbijten en daarna worden we geacht de bagage bij elkaar te zoeken. 8 uur de ontscheping.

Wij gaan nog weer fietsen, tot IJmuiden waar Loek ons komt halen. Naar huis is even teveel, maar om Loek nou helemaal naar Hoek van Holland te laten komen... vonden we een beetje teveel gevraagd. enne de wind stond de hele week al in het zuidwesten dus... ? Weer niet he? noordwesten weer. Nou ja... we zoeken de LF1 op die van Frankrijk naar Den Helder gaat, die voert ons al rap langs het laatste restje Glazen Stad, Scheveningen, Katwijk een mooie rit door de duinen met veel klimmetjes.. gaan ze nou moeilijker als gisteren? Het lijkt er wel op.. Noordwijk drinken we even koffie met weer eens lekker appeltaart met slagroom natuurlijk.

Tijd geleden dat ik hier heb gefietst, wat een breed strand gebied is er hier.. komen in Zandvoort en steken door een ongelooflijk mooi gebied bij de Duin en Kruidberg onder IJmuiden. We kijken er allebei erg van op.

Dan draaien we de weg van Albatros Banden weer in en zien Loek met de camper al aan de overkant staan. wij gaan nog even die knul bedanken en vertellen dat het top gegaan is.. vond ie er erg leuk, ons weer even te zien en dat ook Maggie het goed doorstaan heeft.

Ze wordt ingeladen , wij ook en gaan op huis aan..

Wij zijn blij dat alles is goed gegaan, want het Engelse verkeer is niet gericht op fietsers.. af en toe heb ik me echt niet zo prettig gevoeld.. Op een gegeven ogenblik fietsen we ook op een drukke 2-baans weg en de weg heeft geen zijkanten.. ineens zie ik in mijn spiegel ( zou elke fiets standaard mee moeten worden afgeleverd} groot verkeer aankomen, ik rem en schiet net een ingang bij een huis op: rakelings 3 grote vrachtwagens , en niet zo zachtjes! De eerste ziet je nog .. maar die andere twee? In het begin draaide ik toch langzaam een bocht van links gelijk al gelijk in.. totdat ook daar een auto schielijk eens van rechts vlak langs me heen ging. Sindsdien wist ik dat ik eerst echt goed naar RECHTS moest kijken.. Maar de ontvangsten iedere keer bij de Warm Showers is van een ongekende gastvrijheid en een verrijking van een reis.

Maar een maatje als Lies is een unicum, onze behoeftes liggen zo synchroon, dat het samen doen van zo'n trip eigenlijk heel gemakkelijk gaat... en natuurlijk ook dat we dit allebei nog kunnen.. alhoewel mijn been iedere keer over die stang.... maar wie weet wat er nog voor ons in petto ligt.

Dank aan iedereen die een leuke reactie heeft geschreven.. doet altijd goed.

Van Cambridge naar Harwich.

UITGEBREID!! was dat ontbijt vanmorgen, Piet bleef maar aanslepen, Susan lag nog lekker in bed op deze zondagmorgen. Hebben we de afgelopen dagen toch vaak voor de vlakke routes van dit land gekozen, vandaag moeten we eraan geloven.. 120 km staat er op de routeplanner en op de hoogtesite staan heel wat punten.. Lies is er nerveus over en ziet er tegenop... Maar ze wil dinsdag weer op kantoor zitten, dus moeten 'we even aan de bak'. Voor 'Vrienden op de Fiets' wordt er betaald, gisteren hebben we nog even ponden 'getankt', maar toen ik vanochtend met mijn ponden aankwam, vroeg Piet om Euro's, ja... dat zal ook wel, zij gaan donderdag op fietsvakantie naar Nederland.. maar daar had ie even eerder mee aan moeten komen, dan hadden we gisteren geen ponden getankt! Ja dat vond ie zelf ook wel... We laden Maggie weer op en in no-time heeft Google ons weer op het goede pad....

O jee.. weer een heel smal pad met grind.. Lies zegt gelijk: "nee" , dat doen we niet, ik geef haar gelijk, veel hobbels, onkruid, smal en lopen.. heb daar ook geen trek in, dus even eigenwijs en Google zet gelijk een nieuwe route uit... De wind zit in de goede richting, {hoopte ik de hele week al op} en daar komt de eerste heuvel... versnellingen worden gebruikt en we kommen boven... dan een prachtig uitzicht en een geweldige afdaling,... we gaan als een tierelier en voor we het weten zijn we al in Haverhill... zondagmorgen.. nog niet veel open, er zitten twee mensen op een bankje; wij vragen of we ergens koffie kunnen begaan.. "Wel", zei de mevrouw, "koffie kunt U in mijn winkel kopen, en op dit bankje kunt U zitten, voor de rest is er nog niet veel open". Dat is mooi, het bleek een klein supermarktje te zijn, kwam mooi uit. Lies komt een beetje bij, maar heeft nog steeds een soort onrust.. ik niet; we hebben een reservering op de ferry vanavond die om 11 uur vetrekt en waar we om 10 uur op kunnen. Vanuit Colchester vertrekt er ook een trein waar we gebruik van kunnen maken... dat komt wel goed...

Nog een keer wil Google ons op een klein weggetje hebben en ook deze keer gaan we een andere kant op. Eén keer komt de steilte van de heuvel te onverwacht.. en vliegt de ketting eraf.. dat werd even lopen naar boven. Maar voor de rest ging het geweldig en genieten we ook heel erg. om een uur of twee zit er 100 km. op, zetten het verkeer stil op een rare rotonde, beetje ongelukkige move van mijn kant.. en gaan in Colchester op zoek naar eten.. dat was nog niet makkelijk.. het centrum daar is wel wat! Maar dat was een steile heuvel waar we geen zin in hadden.. Dan maar naar die grote pub bij die rotonde. Daar zitten we lekker in de tuin, heerlijk weer is het vandaag, het begin en einde van deze vakantie is super. We zitten daar lekker in de tuin en om half 4 gaan we verder met het laatste stuk, ook dit gaat weer prima en dan ineens... de Zee! We gaan verder door Harwich en komen dan langs het strand, met , oh ja! Natuurlijk! Allemaal gekleurde strandhuisjes... en dan barst er bui los, die ons en de strandgangers verrast! We schuilen even onder een afdakje, Lies doet haar nieuwe! regenjas weer aan... als het later nog een beetje miezert gaan we weer verder en zoeken de plek op waar de ferry aanlegt. Dan gaan we naar een pub waar in een ommuurde tuin een Italiaans restaurant was. Onder een afdak hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Namijmerend over de route vandaag... ik vroeg aan Lies of het meegevallen was vandaag, want als we nou 5 rottige klimmetjes hadden, die we toch allemaal , eigenlijk, op de fiets hebben kunnen doen.. Dat vond ze ook inderdaad , en heerlijke afdalingen! Later toen het kouder werd zijn we naar binnen gegaan, jammer dat de plaatselijke bevolking dit restaurant slecht kunnen vinden. Twee anderen waren er nog. Rond half 9 zijn we naar de ferry gegaan, gelijk weer contacten met motorrijders, die heerlijk in Engeland hadden rondgereden. We keken op van onze ruime hut, met een view! 5 bedden erin! En dat voor ons tweeen ! Dat had Loek, de man van Lies, even goed gereserveerd! Nogmeen borreltje in het restaurant en heerlijk naar bed...

Van Peterborough naar Cambridge, 62 km.

Heerlijk ontbijt vanochtend , George neemt al vroeg afscheid van ons, het boerenleven roept. Dat geeft ons de gelegenheid om lekker nog wat te praten met Sue. Ze helpt tegenwoordig veel vluchtelingen maar heeft veel mensen bijgestaan die "gewoon" leven al moeilijk vinden, vooral mensen met kinderen. En dan niet door te praten aan de keukentafel met een papier in de aanslag om overal rapporten van te schrijven, maar meer door ze "voor te leven". Interessant mens weer.

Het gaat vandaag weer een "platte" dag worden , lekker voor Lies. We komen terecht op een oude snelweg, waarlangs de nieuwe snelweg loopt. Lekker breed, niet druk, geleidelijke heuvels, maar wel de hele weg het lawaai van de snelweg in je oren. Maar ach..

Halverwege even voor Huntingdon, zien we een basis van de R.A.F, en daarna even lekker koffie.. Net dat we Maggie parkeren komt er een heer naar ons toe, mooi gesoigneerd.. die bekijkt ons en Maggie bewonderend.. en zegt gelijk dat hij dat niet meer kan doen.. want HIJ is AL 72.. Ik vertel hem dat IK dit jaar 69 wordt ... Ineens was ie weg!!! de koffie was lekker..

Even na Huntingdon komen we op een weg waar aan de linkerkant een busbaan en aan de rechterkant een fietspad van zo'n 4 meter breed. apart , maar even verder werd het nog aparter. Die busbaan werd dubbel! en werd een soort rails, maar dan gewoon voor banden, en ook een verhoging aan de zijkanten, DAAR zoefden de bussen doorheen, waarbij de chauffeurs weinig stuurwerk te doen hadden. Deze bussen deden het traject Huntingdon - Cambridge. maar onderweg deden ze ook nog stationnetjes aan, waarbij soms ook van het traject afgegaan kon worden, dus gewoon een dorpje in, en zo vlak.... wel saaaai... Maar het brengt ons wel in Cambridge.. vlak voordat we de stad binnengaan, bel ik ons gastadres. Vandaag hebben we een adres uit het boekje van Vrienden Op de Fiets. weer eens wat anders. Ik bel ze even om te vragen of we al mogen komen, dan zijn we Maggie kwijt en onze bagage... dat is goed.

Dus zetten we hun adres op de telefoon en rijden daar heen.. och jee.. ik had al wel gezien dat dit adres in een oudere wijk lag, Maar kon niet echt zien welk nummer nou op de foto op Google stond.. het KON dus een opgeknapt huis zijn... Nou dat was het niet!! Daar ging de deur open en daar Catweazle naar buiten .. ja, met lange haren en lange baard.. en hij giechelt! Ook zijn vrouw komt naar buiten.. ziet er lief uit, maar heeft kapotte kleding aan.. Overal vloerbedekking... ik dacht nog: als ze een kat hebben vliegen de vlooien op ons af.... ze hadden geen kat.. maar grotere bende heb ik haast nog nooit gezien.. De zitkamer waar we werden ontvangen met een kopje thee had alleen lege banken voor de rest lag er aan één kant overal papier, landkaarten ... oh, erreg!!!

ze liepen ons voor naar onze slaapkamer en laat die nu opgeruimd zijn !!! twee bedden .. 'wel' netjes dus.. de badkamer, ook ruim en een fijne douche... we worden bijgepraat wat we moesten zien en wat we konden doen in Cambridge , Susan was buiten dat ze les gaf, ook gids in deze stad. Piet werkte op een college en deed daar iets in de ICT. Later liepen ze met ons samen de stad in om ons de weg naar The Eagle te wijzen die we van George niet over mochten slaan...

Dat doen we natuurlijk, we zijn niet de enigen!! loeidruk!! en later kwamen we erachter dat het daar niet alleen druk was, OVERAL waar we liepen liepen medetoeristen die heel veel een Aziatisch uiterlijk hadden. We wilden eigenlijk een hightea.. maar als we ergens naar binnen liepen, wilden we al weer gillend naar buiten vanwege de drukte. Boven in een Warenhuis hadden we nog een mooi zicht over de markt en hebben we wat gegeten. Nog een zwerftocht gemaakt tot we een indruk van de stad hadden en zijn lekker naar onze kamer gegaan, onze gastheer en zijn mevrouw zaten bij de Quakers en die hebben deze avond een dansavond.

Lekkere rustige avond

Van Boston naar Peterborough, 90 km.

We hadden gisteren al onze wensen voor het ontbijt opgegeven bij Margaret en dat had ze uitstekend geserveerd. We zijn meer dan tevreden. Eerst nog uit deze gribusbuurt , maar dan komen we in Boston zelf en wordt het nog leuk, zien dat zemzichzelf nog " The port to Europe" noemen. Het is een stadje met inham van de North Sea, the Wash, heet die inham. Dan gaan we het vlakke land weer in. Marsh gronden zijn dit en dat is overgebleven nadat de turf afgegraven is. Nederlanders hebben d.m.v. dijken nog geholpen om dit land bewerkbaar te maken, en net als de Marsh gronden bij Toronto, die de Branmpton Marsh wordt genoemd, zijn ook deze gronden als de groentekamer van Engeland...Venkel, broccoli, sla, bonen, uien het was er allemaal langs de kant. Ook nogal wat auto's met Pools kenteken, ook daar!

Het zijn vandaag geen rechte wegen, "winding" zoals de Engelsen zeggen. Dat komt wel lekker uit, want de wind is aardig aan het blazen en niet uit een voordelige richting voor ons. We gaan over de Welland rivier.. we hebben allebei al eens de grote sluizen van het Welland kanaal gezien, en weten nu hoe die aan zijn naam komt.

In Spalding stoppen we voor koffie, het duurde even voor we werkelijk iets leuks hadden gevonden, maar het lukte! Oei, oei heerlijk gebak ! Wat volgens de eigenaar heupwiegend en handenwringend werd geserveerd, zelf gemaakt door de dames in de zaak. Hij was daar nu twee jaar en had daarvoor in Grimbergen gewoond, maar omdat zijn vrouw !! Uit Engeland kwam en weer terug wilde, was ie samen met haar en dochter!! Hier deze zaak begonnen...ja, je kan je vergissen.... Niettemin heerlijk gebak!

Verder gaan we, duurt vandaag een beetje langer als we denken, maar rond 3 uur zijn we toch in het centrum, en kijken ervan op. Mooi plein, willen daar ook wat eten en komen uit bij de Wagamama, hebben we in het verleden ook al eens gegeten, maar of we hetnweer een keer gaan doen? Bezoeken daar nog de kathedraal, kijken naar een plek waar we Maggie, met volle bepakking neer kunnen zetten. Maar dan worden we zelf al aangesproken door een stel die met de kanthedraal te maken hebben: " Waar komen jullie vandaan? Wat komen jullie doen? Wat is de totale reis en waarom op een tandem? Er moest ook een foto gemaakt worden ... ze waren namenlijk met een nieuwe bezoekerswervingsactie bezig en hadden dus al deze gegevens nodig... en JA, natuurlijk wilden ze op Maggie passen. Later werden we dan ook behoorlijk uitgewuifd toen we weer vertrokken. We gaan onze WS host opzoeken die te zuidwesten van Peterborough zit. Peterborough heeft veel fietspaden die door de stad gaan , veel sluizen dus ook, stel je voor dat je direct op de weg rijd... of dat er motoren of brommers op gaan.. d'r op en d'r af maar weer... het wordt later en later.. ik had gezegd dat we tussen 5 en 6 uur aan zouden komen.. Toen we over de snel-rond weg liepen, heb ik maar even opgebeld dat we daar nu zaten, dat we echt onderweg waren.....

En verder gaan we, komen bij een heel nieuw terrein met industrie, ook nieuwe wegen en een 'bridleway'? Geen idee, eerst ga ik daarop, maar denk niet dat we goed zitten.. gaan terug en eens vragen aan een bewaker in een hokje, (heeft anders toch niets te doen) Die vertelde dat we inderdaad goed zaten op die bridleway. Stukkie fietsen en weer sluizen, stukkie fietsen en weer sluizen, stukkie fietsen... dan ziet Lies een man zwaaien. "Heb je teruggezwaaid?" vraag ik, en kijk die richting uit. Een oudere man, laarzen, hoed op , met een landrover, en nu wijst ie in een richting.. het was onze gastheer en stond daar te wachten op '2 ladies on a tandembike'... en DIE kant moesten we op.... hij reed ons voor! Bij een kruising stond ie te wachten en reed toen voor naar een prachtige oude 'Rectory' , stelde zichzelf voor als George met zijn vrouw Shue.. hun zoon Martin had de site van Warm Showers en had de hele wereld befietst.. Europa , Azie, Afrika... en zat nu in een vluchtelingenkamp als de leider van een verdeelwinkel van goederen in Thessaloniki, in Griekenland. Zij namen zijn 'host-zijn ' voor hun rekening. Leuke mensen, kregen eerst thee, daarna werd onze slaapplaats gewezen: allebei een slaapkamer met een 2-persoonsbed! Toen we tegen George zeiden dat we wel bij elkaar op de kamer konden,... werd dat meteen verworpen door George op een toon die geen tegenspraak dulde... oke..dan maar.

Gedouched en wel komen we aan het diner, kregen een gang, en hup mee : in de Landrover naar hun andere zoon die op dat moment in een combine zat, was aan het oogsten, koolzaad en vond het geweldig als ie visite kreeg in zijn combine. ( zei George) Nou dat was ook zo! Eerst Lies een rondje en daarna was het mijn beurt. Twee jaar geleden was ie op het bedrijf gekomen en had dan toch besloten om boer te worden, tot grote blijdschap van zijn vader. Zijn moeder vond het niet een geweldig plan, hij had een goede baan, bij Unuversal Pictures in London. Maar dat vind ie toch wel een hele stressbaan en genoot meer van het landleven. Omdat ie toch wist hoe het buiten de boederij werkte, kon op vergaderingen behoorlijk zijn mond opentrekken en voor de boeren de beste deals eruit te halen...

Dit hadden we toch ook niet verwacht dat we nog eens op een combine zouden zitten! Koolzaad werd er geoogst, wat ik nooit had verwacht dat de oogst hiervan zwart ziet , en deze oogst bevatte 45 % olie! Goh... we hebben zoveel koolzaad gezien gedurende onze reis...Nadat we weer thuis kwamen kregen we nog een rondleiding door de natuurlijk! naast gelegen oude kerk, vandaar die rectory! een dessert, nog een praatje en om 10 uur was het bedtijd!

Wat weer een bijzondere dag....

,

Van Lincoln naar Boston. 68 km.

Al vroeg in de morgen hoorden we Odin al praten ...het bracht bij ons een glimlach op onze lippen. TEr wijl zijn mama er alles aan deed om hem stil te laten zijn, wat haar aardig lukte. Toch vinden wij het ook opsta-tijd en schuiven aan bij het ontbijt. Ben maakt niet alleen heerlijke pasta maar ook heerlijk brood. Na het ontbijt ga ik verder zoeken naar een overnachting voor deze avond...en Lies gaat samen met Ben en Odin Maggie (de tandem ) schoonmaken.

Uiteindelijk geef ik het op...nog niets...hoop dat er nog iemand reageert. ..Maar Lies is in de wolken! Die Ben was echt een lot uit de loterij, hij heeft die fiets niet gewoon schoon gemaakt maar super gereinigd en gesmeerd. Wel moeten we nog nieuwe remblokken, hij verwijst ons naar een goede fietsenmaker in de binnenstad en daar gaan we heen.

"Dames gaan jullie even koffie drinken, wij maken die fiets!" Nou dat is mooi,ze zitten vlakbij de binnenstad en die is mooi! We lopen eigenlijk recht de VVV binnen enu ik vraag daar of ze kan kijken of er een logeer gelegenheid is in Boston. . Gelijk gaat daar een medewerker mee aan de slag. Ze komt met een stel telefoonnummers die ik ga bellen en zowaar: bij de derde heben we beet. He...pak van mijn hart. Nu komt de kathedraal aan de beurt!

We genieten en gaan daarna nog even lekker koffie drinken. ..Wel eerst vermeld bij de fietsenmaker dat wij nog even langer nodig hebben. .was prima! Ze zouden pas om 5 uur dicht gaan.

Maar zo laat maken wij het niet...we willen nog naar Boston . Onze Google maps leidt ons weer de stad uit en voert ons langs een kanaal . Dit zal zo blijven voor het grootste deel. Voor Lies heerlijk, die houdt niet zo van klimmen, maar het is mooi, de begroeing langs de kanten is ook enorm mooi. Op een geven ogenblik slaken we allebei een "oh"... een heel groot stuk verschillende kleuren vlinderstruiken in bloei! Nooit zoveel bij elkaar gezien. En lekker ruiken!! We staan weer eens even te praten met collegafietsers en die raden ons aan om in Woodhall te gaan lunchen, dat is een aardig plaatsje... Ja, nou ja, we hebben gegeten.

Rond 5 uur rijden we Boston binnen en komen terecht in een buurt die we niet zelf zouden uitkiezen... arme bende. We laten ook de fiets niet alleen staan bij de supermarkt... kopen daar een maaltijdsalade, biertje, wijntje.. we gaan vanavond nergens meer heen. Kunnen wat aan dit verslag werken, want door al die interessante gesprekken, komen we daar niet aan toe.

Gelukkig ziet ons BenB er wel goed uit en is ook de eigenaressen een heel aardig mens, waar we meteen goed mee overweg kunnen. We hebben de beschikking over een keuken , koffie en thee kunnen we maken en er zijn nog goede bedden.. Top!

Van York naar Lincoln.. 129 km.

Vanochtend op tijd ons bed uit en het huis uit. Onze gastheer en vrouw gingen om 7 uur al op weg naar Hull om hun zoon op te halen van de ferry. Die studeert in Leiden en kwam nu voor de vakantie naar huis. We wisten dit van te voren en hebben dan ook al een yoghurtje gegeten vanmorgen en gaan om 5 voor 7 op pad. Niet erg, we hebben een lang traject.

Na een extra {klein} rondje door de stad hebben we gauw de route gevonden , gaat langs kleine paden die vaak ook bijna overwoekerd worden door bramenstruiken en onkruid. Dan af en toe nog een wasbord van boomwortels.. is niet prettig. Maar dan gaat ie weer over een paardenracetraject.. je komt op de gekste plekken.

Het eerst traject gaat geweldig, en dan gaan we lekker ontbijten in Snaith. Het is gelukkig droog vandaag, alhoewel de blote broek niet uit de tas hoeft. Google Maps wil ons in het volgende stuk weer over een boerenpad hebben.. het gaat te langzaam, en de weg is ver weg, We lopen dus maar door.. dan nog half over een neergestorte berg zand, maar dan is de 'gewone weg' gauw in het zicht. De route gaat golvend over mooie wegen, Lekker rustig ook. Het gaat echt lekker en de kilometers rijgen zich aaneen? weer een boerenpad.. nou we gaan terug, want daar is ook een hek gesloten, Die boer kreeg teveel fietsers misschien? De weg is dichtbij en de juf van de navigatie zoekt het maar uit. Deed ze ook prompt.. maar even verder zit ze toch weer in de busch... we houden het lang vol..maar weer wordt het lopen.. Lies die gespinst is op alle geluidjes die de fiets maakt, hoort in die busch wat aanlopen.. en gelukkig zijn daar plassen ook, want als zij erachter komt dat het aanlopen door modder komt is het met die plassen, een stokje en plastic handschoenen gauw verholpen.

Dan gaat het toch weer crescendo en laten we ook Gainsborough achter ons.. nog een flinke klim.. we hebben de hele dag over vrijwel vlak land gereden.. Nee die klim redden we niet fietsend, maar even lopen is niet verkeerd.. we rijden daarna over een kam en hebben een uitzicht!!! We zien in de buurt van ons gastadres een supermarkt en dan vinden we onze nieuwe host met een kleine onderbreking gauw. Een jong gezin, Ben en Ruth, met de kleine Odin van 2 en een half. Gezellig weer. In no-time zijn we vriendjes met Odin {we hadden een chocolade-ei mee] en Ben gaat zelf pasta maken.. ook weer interessant. Een lange dag, Toch een mooie route, leuke mensen weer.. op dit moment is de stand van onze gastadressen 4 - 1 .. 4 voor de Brexit en een tegen.. maarja .. die stemming is geweest..

Van Thorton-le-Moor naar York 72 km.

Ach.... het regent weer... Alles lekker droog en nu kan alles lekker weer nat worden. Lies vind het niet zo erg, die kan goed haar nieuwe jas uitproberen. We gaan eerst naar Thirsk, we MOETEN weer over zo'n A-weg, heb ik een hekel aan. We zitten dan als enige fietser op een heel drukke weg... op een gegeven ogenblik zag ik ook in mijn spiegel { elke fiets zou moeten worden uitgerust met een spiegel } veel geweld achter me komen en er is net ruimte naast de weg. Ik rem en zet hem stil ver in de kant. 3 Grote vrachtwagens en 1 gewone auto.. met een noodgang.. blij dat ik van die weg af was. Dan zegt maps dat we van de weg af mogen en ik ga ook graag. We komen echter weer bij een boerenerf... en dan gaat het vaak van kwaad naar erger, En nu met die regen, straks lopen door het natte gras... we gaan verder en zo maken we wel wat kliometertjes meer.

We komen om kwart over 9 in een schattig dorpje, Thirsk, home van James Herriot. kijk die dierenarts kennen we allemaal nog. Daar willen we wel naar het museum. Eerst maar even koffie halen in een gezellig tentje op het plein. Dan mogen we de bagage in het ticketoffice zetten van het museum en onze Maggie, de "Iron Lady" , zo hebben we de tandem gedoopt, op 'bevel"van William {WS} , die mag buiten blijven, jawel stromende regen.. Lekker het museum in en genieten van de vele herinneringen die boven komen drijven. Is de moeite waard. Dan inmiddels lunchtijd en jawel het regent nog, We zoeken diezelfde tent weer op en zitten weer in hetzelfde hoekje..

Het is nu toch wel tijd dat we de resterende 40 km gaan overbruggen. We willen tenslotte ook nog wat van York zien. In Thirsk worden we even de verkeerde kant op gewezen en daardoor, ja weer.. op een A-weg.. maar nadat Lies bijna dacht dat we onze fietsroute al voorbij waren , komt het bordje in zicht en is ze weer gerustgesteld. Nog even begint het weer heel hard te regenen.. in het koffietentje hebben we sokken aangetrokken met plasticzakjes eronder.. het glijdt wel maar mijn voeten blijven droog. fijn.. maar dan zo"n 10 km voor York is het droog. In York kwamen we toch wat koud en rillerig aan, rijden wat door het leuke stadje, doen boodschappen, wijn voor onze host en Lies gaat handschoenen kopen! Dan is het bijna 6 uur en gaan naar ons gastadres, zij waren niet voor die tijd thuis van hun werk.

We komen terecht bij Johan en Maria Turkenburg. Maria heet van oorsprong van Diepen en komt uit Ursem. Nou ja.. hij doet research hier aan de Universiteit van York, ze werken hier al vanaf hun studententijd en ook zij heeft scheikunde gestudeerd, maar heeft zich om geschoold in de pedagogiek en ook in die materie is zij weer Dokter geworden. We lopen half bij de buren het pad op toen we hoorden dat we daar niet moesten zijn maar even terug.. grappig om dat hier in het Engelse land zomaar te horen.

En weer hebben we een superavond met alle gesprekken over en weer , lekker gegeten, fijne kamer, leuke mensen. Toch een topdag!

Van Durham naar Thorton-le-Moor, 75 km

Het regent!! ach get! we zijn echt in Engeland... Sheila kookt op een school voor 350 kinderen, was dus al vroeg het huis uit , maar Bill heeft ons keurig verzorgd.. de regenkleding aan en die kant en dan die kant en jullie hebben een mooie rit! DAT geloof ik ook wel ... ALS het droog geweest was het veel mooier geweest.. maar we komen toch in Yarm.. Wat een leuk stadje, genieten, kunnen lekker voor het raam zitten en kijken onze ogen uit naar het straatleven.. lijkt ook droog te worden. Regenjassen in de tas..

Gelijk is de wereld veel aangenamer, gaan weer door mooie, rustige wegen, zien veel nieuwbouw... gaat weer regenen... plensen nu.. jessus.. maar komen toch in Northallerton. Lunchtijd.. ook weer een leuk restaurant in ook weer.. een schattig oud stadje. Daarboven zit een kledingzaak met hartstikke leuke kleding . Lies koopt daar nog een nieuwe regenjas, haar andere liet water door... Nog even een flesje wijn en Lies moet een nieuwe schroef bij haar stuur.. naast elkaar die dranken en fietsenzaak! daar kwam de drankenmevrouw al naar buiten : oh!! wat leuk om zo vakantie hebben!!! Lies gaat de fietsenzaak binnen en ik de drankenzaak.. mevrouw gaat in september fietsen met drie vriendinnen in een groep van Saigon naar Siem Reap in Cambodja. Nou dat was leuk dat ik haar daar het een en ander over kon vertellen. Ze hebben na de reis nog 4 dagen in te plannen naar eigen inzicht en heb haar de bootreis naar Battambang aangeraden... Lies was super gauw klaar bij de fietsenzaak en ook fijn geholpen. Voldaan gaan we de snelweg op voor ons laatste stukje..

Spertijd en heel druk. De auto's vliegen rakelings voorbij, niet leuk.. maar toch vinden we gauw de afslag naar onze host van vandaag. Wendy wacht ons met haar hond... en hele drukke bordercollie.. blaffen als een gek.. pffff. maar gelukkig bracht ze hem af en toe naar de auto, waar ie heerlijk op de achterbank lag..! Heerlijke curry had ze klaargemaakt en leuk gepraat.

Lekker bed....